Wednesday, October 28, 2009
ฉันความจำเสื่อมไม่เคยจำว่าเธอนั้นเคยได้ทำร้ายใจไม่เคยจำว่าเธอนั้นเคยได้ทำให้ช้ำสักเท่าไรหมดน้ำตาไปแค่ไหน หากมันรั้งให้เธอไม่ไปจากฉันได้.. ฉันยอมฉันความจำสั้นไม่เคยจำถอยคำ ที่เธอเคยตัดพ้อยังไงไม่เคยจะจำที่เธอนั้นทำให้ร้ำร้องจะเป็นจะตายฉันจำไม่ได้ ที่ยังทนโง่งมมากมายก็เพราะฉันมันรักเธอเพียงคนเดียวอาจจะดูไม่ดีนัก ที่ตัวฉันเป็นอย่างนี้อาจจะดูไม่เข้าที ที่ยอมให้เธอทำร้ายแต่ถ้าลองมาเป็นฉัน มี แค่เพียงหึ่งเหตุผลที่ง่ายดายคือรักเธอ เกินกว่าใจของตัวเองฉันความจำเสื่อมไม่เคยจำเรื่องวันที่เรานั้นไม่เข้าใจไม่เคยจะคิดว่าเราสองคนนั้นต้องแยกกันไปเข้ากันไม่ได้ มีแต่ความทรงจำสุดท้ายก็ฉันรักเธอเพียงคนเดียวอาจจะดูไม่ดีนัก ที่ตัวฉันเป็นอย่างนี้อาจจะดูไม่เข้าที ที่ยอมให้เธอทำร้ายแต่ถ้าลองมาเป็นฉัน มี แค่เพียงหนึ่งเหตุผลที่ง่ายดายคือรักเธอ เกินกว่าใจของตัวเองจะให้ทำอย่างไร ทั้งในเมื่อใจฉัน มันรักเธอเพียงคนเดียวอาจจะดูไม่ดีนัก ที่ตัวฉันเป็นอย่างนี้อาจจะดูไม่เข้าที ที่ยอมให้เธอทำร้ายแต่ถ้าลองมาเป็นฉัน มี แค่เพียงหนึ่งเหตุผลที่ง่ายดายคือรักเธอ เกินกว่าใจของตัวเองอาจจะดูไม่ดีนัก ที่ตัวฉันเป็นอย่างนี้อาจจะดูไม่เข้าที ที่ยอมให้เธอทำร้ายแต่ถ้าลองมาเป็นฉัน ไม่ต้องหาหรอกเหตุผลที่มากมายแค่รักเธอ มากกว่าใครเท่านั้นเอง
@ 3:59 PM